Historia i pochodzenie Doga argentyńskiego
Dog argentyński, znany również jako Dogo Argentino, to rasa psa, która jest symbolem narodowym Argentyny. Stworzony z myślą o polowaniach na duże zwierzęta, takie jak dziki i pumy, Dog argentyński stał się symbolem siły, odwagi i niezłomności. Jego historia zaczyna się w pierwszej połowie XX wieku, kiedy to w wyniku skrzyżowania wielu różnych ras, wyhodowano psa o wyjątkowych cechach fizycznych i charakterze. Twórcą rasy był doktor Antonio Nores Martinez, argentyński lekarz, który postawił sobie za cel stworzenie psa myśliwskiego zdolnego do pracy w trudnych warunkach, a jednocześnie będącego oddanym towarzyszem rodziny. To, co wyróżnia Doga argentyńskiego, to nie tylko jego imponujący wygląd, ale także bogata historia, która odzwierciedla pasję, determinację i miłość do zwierząt jego twórcy.
Początki rasy sięgają lat 20. XX wieku. Doktor Antonio Nores Martinez rozpoczął prace nad stworzeniem nowej rasy w 1928 roku. Jego wizja obejmowała psa, który łączyłby w sobie cechy idealnego myśliwego z lojalnością i czułością wobec swojej rodziny. Aby osiągnąć ten cel, Martinez zdecydował się na krzyżowanie różnych ras, które mogły dostarczyć pożądanych cech. Za podstawę wybrał psa rasy Perro de Pelea Cordobés – lokalną rasę walecznych psów z Kordoby, które były znane ze swojej agresywności i siły. Jednak Martinez chciał psa bardziej wszechstronnego, który nie tylko sprawdzi się w walce, ale będzie także posłuszny, przyjazny wobec ludzi i odporny na ciężkie warunki klimatyczne.
Do programu hodowlanego wprowadzono także inne rasy, aby nadać Dogowi argentyńskiemu pożądane cechy. Wśród nich znalazły się Mastif angielski, buldog, bokser, dog niemiecki, dogue de Bordeaux, a także irlandzki wilczarz. Każda z tych ras wnosiła unikalne cechy, które miały przyczynić się do stworzenia idealnego psa myśliwskiego: siłę, wytrzymałość, odwagę oraz zmysł łowiecki. Przez wiele lat Martinez i jego rodzina prowadzili selektywną hodowlę, starannie dobierając psy, które odpowiadały wizji nowej rasy.
W 1947 roku, po niemal dwóch dekadach pracy, Dog argentyński został oficjalnie zaprezentowany światu. Martinez wraz ze swoim bratem Augustinem opublikowali pierwszy standard rasy, który precyzyjnie opisywał pożądane cechy fizyczne i charakterystyczne Doga argentyńskiego. Standard ten był wynikiem wieloletnich obserwacji, doświadczeń i testów, które miały na celu stworzenie rasy nie tylko funkcjonalnej, ale również estetycznie doskonałej. W krótkim czasie Dog argentyński zdobył uznanie w Argentynie, a następnie poza jej granicami, jako jeden z najlepszych psów myśliwskich na świecie.
Warto zauważyć, że Dog argentyński był hodowany z myślą o pracy w grupie, co sprawia, że pomimo swojej siły i determinacji, jest to pies, który dobrze współpracuje z innymi psami i ludźmi. Jego zdolność do pracy w zespole oraz wysoka inteligencja sprawiają, że jest łatwy do szkolenia, a jednocześnie wierny i oddany swojemu właścicielowi. Cechy te sprawiają, że Dog argentyński jest nie tylko wspaniałym psem myśliwskim, ale także doskonałym psem rodzinnym.
Dog argentyński został uznany przez Fédération Cynologique Internationale (FCI) w 1973 roku, co było ukoronowaniem wysiłków Martineza i jego rodziny. Dziś rasa ta jest popularna na całym świecie, zarówno w roli psa myśliwskiego, jak i towarzysza rodziny. Mimo że historia Doga argentyńskiego jest stosunkowo krótka, jest to rasa o głębokich korzeniach, która odzwierciedla ducha Argentyny – kraju pełnego pasji, siły i miłości do natury. Dla wielu miłośników psów, Dog argentyński pozostaje symbolem idealnego połączenia mocy, inteligencji i lojalności.